روز قرروز یازدهم ماه ذیحجه را روز قَرّ گویند. ۱ - روز قربه روز یازدهم ذیحجه، نخستین روز از ایام تشریق- که حاجیان در منی مستقر مى‌شوند- روز قرّ گویند . ۲ - احکام روز یازدهم ذیحجهدر تحریرالوسیله و مناسک حج امام خمینی در باره احکام فقهی روز یازدهم ذیحجه آمده است: ۱- برای حاجی «جایز است بلکه مستحب است روز عید که از اعمال منی فارغ شد بیاید به مکه برای بقیه اعمال حج، و جایز است تاخیر بیندازد تا روز یازدهم و بعید نیست که جایز باشد تاخیر تا آخر ذی‌الحجه؛ به این معنی که روز آخر ذی‌الحجه هم اگر آمد و اعمال را به‌جا آورد مانع ندارد.» و «وقتی اعمالش را در مکه انجام داد بر او واجب است که جهت بیتوته (شب ماندن) دو شب یازدهم و دوازدهم در منی، به منی برگردد. و مقدار واجب (بیتوته) از غروب تا نصف شب است.» [۴]
موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۷، کتاب الحج، القول فی صورة حج التمتع اجمالا، مسالة۲.
به همین جهت افرادی که در شب یازدهم ذیحجه در منی هستند و می‌خواهند بروند مکه و بقیه اعمال حج تمتع را انجام دهند، خارج‌شدن این‌ها از منی «قبل از نصف شب جایز نیست.» و «کسانی که در زمین‌های متصل به منی که از منی نیست در شب یازدهم و دوازدهم بیتوته می‌کنند باید کفاره بدهند و برای هر شب یک گوسفند قربانی کنند هرچند اعتقاد پیدا کرده باشند که آنجا از منی است یا به گفته اشخاص محلی، مطمئن شده باشند.» ۲- از اعمال واجب حج این است که «در روز یازدهم و دوازدهم رمی جمرات» کنند؛ و «کسانی که عذر دارند از این که روز عید رَمی کنند می‌توانند شب قبل از آن یا شب بعد از آن رَمی کنند، و اگر از رَمی روز یازدهم نیز معذورند می‌توانند بعد از رمیِ به‌جای روز عید، در شب یازدهم رَمی روز یازدهم را هم انجام دهند.» و کسانی که با عذر از رمیِ در روز می‌توانند شب رَمی کنند لازم نیست شب رَمی کنند و همان روز «می‌توانند نایب بگیرند.» همچنین برای کسی که نتوانسته ذبح کند، و حلق یا تقصیر نیز ننموده است، رَمی روز یازدهم «مانع ندارد.» ۳- افرادی که معذورند از واجباتی که ترکش ولو عمداً مُضر به حج نیست، مثل رَمی جمرات در روز یازدهم و دوازدهم و مَبیت به منی در شب‌های یازدهم و دوازدهم، نمی‌توانند اجیر شوند و نیابت کنند. به بیان دیگر «ذوی الاعذار نمی‌توانند نایب شوند، حتی اگر از مثل مذکورات عذر داشته باشند.» ۴- بدان که برای حاجی مستحب است که روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم را در منی بماند، و حتی به جهت طواف مستحب از منی بیرون نرود. ۳ - پانویس۴ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۶۲. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |